Kernreactor

Kerncentrales bestaan ​​al sinds 1951 toen de experimentele kweekreactor I (EBR-I) in Idaho genoeg elektriciteit produceerde om vier 200 watt gloeilampen te verlichten. Grotere, op commerciële schaal opererende kerncentrales werden snel gebouwd in de Verenigde Staten, Canada, de Sovjet-Unie en Engeland.

Een typische kernreactor gebruikt verrijkt uranium - meestal uranium 235 of plutonium 239 - om stroom te genereren.

Het radioactieve uranium wordt gevormd tot lange staafjes die zijn ondergedompeld in water; de staven van uranium verwarmen het water en creëren stoom, die dan een stoomturbine aandrijft. De beweging van de stoomturbines is wat elektriciteit genereert. De pluimen waterdamp die je ziet oprijzen uit de grote koeltorens van kerncentrales zijn gewoon onschadelijke stoom.

Momenteel zijn er meer dan 430 kerncentrales in dienst over de hele wereld, en iets meer dan 100 in de Verenigde Staten. Omdat planten regelmatig online of offline gaan, verandert het exacte aantal jaarlijks. Kernenergie levert ongeveer 15 procent van de elektriciteit in de wereld en ongeveer 20 procent van de elektriciteit in de Verenigde Staten. Frankrijk, Japan en de Verenigde Staten zijn de grootste gebruikers van kernenergie en produceren meer dan de helft van de totale beschikbare kernenergie wereldwijd.

Voordelen van kernenergie

Kernenergie genereert zeer efficiënt elektriciteit in vergelijking met steenkoolcentrales.

Het kost miljoenen tonnen kolen of olie, bijvoorbeeld om de energieproductie van slechts één ton uranium te dupliceren, volgens sommige schattingen. Aangezien kolen- en olieverbranding een belangrijke bijdrage levert aan broeikasgassen, dragen kerncentrales niet zozeer bij aan het broeikaseffect en klimaatverandering als kolen of olie.

Sommige analisten hebben erop gewezen dat een ander voordeel van kernenergie de distributie van uranium over de aarde is. Er is niet één wereldwijd centrum van uraniumontginning - er bestaat geen "Middenoosten van uranium". Veel van de landen die mijn uranium vervuilen, zoals Australië, Canada en de Verenigde Staten, zijn relatief stabiel, dus uraniumvoorraden zijn niet zo kwetsbaar voor politieke of economische instabiliteit als olie kan zijn.

In geval van nucleair ongeval

Wanneer dingen precies werken zoals ze zouden moeten, is kernenergie een zeer veilige bron van kracht. Het probleem is dat dingen niet altijd zo werken in de echte wereld. Een gedeeltelijke meltdown op Three Mile Island in Pennsylvania bracht in 1979 straling in de atmosfeer; opschoonkosten bedroegen $ 900 miljoen dollar.

In 1986 veroorzaakte een gebrekkig reactorontwerp bij de kerncentrale van Tsjernobyl in de Sovjetunie een explosie in de fabriek. Nucleaire straling werd enkele dagen vrijgelaten, resulterend in een grote ramp waarbij honderden mensen in de hele regio om het leven kwamen. In 2011 werd de Fukushima-reactor in Japan getroffen door een aardbeving en een tsunami, wat opnieuw een enorme milieuramp veroorzaakte.

Ondanks de garanties van nucleaire ingenieurs en voorstanders van kernenergie, zijn dergelijke rampen volkomen onvoorspelbaar en al te vaak en zullen ze ongetwijfeld worden voortgezet.

De prijs voor deze crises is buitengewoon hoog. Na Tsjernobyl bijvoorbeeld, werden ongeveer vijf miljoen mensen blootgesteld aan hoge niveaus van straling; de Wereldgezondheidsorganisatie schat dat ongeveer 4.000 gevallen van schildklierkanker het gevolg waren, en een onnoemelijk aantal kinderen in de regio werden geboren met ernstige misvormingen.

Als een nucleair ongeval zoals Fukushima de Verenigde Staten zou treffen, zouden de gevolgen catastrofaal zijn. Vier kernreactoren in Californië bevinden zich in de buurt van actieve aardbevingsbreuklijnen. De kerncentrale Indian Point, bijvoorbeeld, ligt op slechts 35 mijl ten noorden van New York City en staat op de lijst van de Nuclear Regulatory Commission als de meest risicovolle kerncentrale van het land.

Een woord over kernafval

Een ander onmiskenbaar probleem is de veilige verwijdering van gebruikte splijtstofstaven.

Nucleair afval blijft tienduizenden jaren radioactief, veel verder dan de planningscapaciteit van een overheidsinstantie. Elk jaar produceert een actieve kerncentrale ongeveer 20 tot 30 ton radioactief afval. Zelfs in een geavanceerd land als de Verenigde Staten wordt nucleair afval momenteel opgeslagen op tijdelijke locaties in het land, terwijl politici en wetenschappers de beste manier van handelen bespreken.

Over afval gesproken, sommige critici wijzen erop dat de enorme overheidssubsidies die de kernenergie-industrie ontvangt, het enige zijn dat kernenergie haalbaar maakt. Grofweg $ 58 miljard aan leninggaranties en subsidies van de federale overheid van de VS ondersteunen de nucleaire industrie, volgens de Union of Concerned Scientists. Zonder die subsidies van de belastingbetaler, zo beweren ze, zou de hele industrie kunnen instorten, omdat de subsidies groter zijn dan de gemiddelde marktprijs van de elektriciteit die wordt geproduceerd.

Is kernenergie hernieuwbaar?

In één woord: nee. Net als olie, aardgas en andere fossiele brandstoffen is uranium niet hernieuwbaar en zijn er eindige voorraden uranium die kunnen worden gewonnen voor kernenergie. Mijnbouw-uranium heeft zijn eigen risico's, waaronder het vrijkomen van potentieel dodelijk radongas en de verwijdering van radioactief mijnafval.

Het feit dat kernenergie niet hernieuwbaar is, is natuurlijk een aanzienlijk nadeel dat hernieuwbare energiebronnen zoals zonne-, geothermische en windenergie aantrekkelijker maakt.Gezien de complexiteit en uitdagingen van de wereldwijde energiebehoeften, zullen de voor- en nadelen van kernenergie nog vele jaren een hot topic blijven.

Video-Instructies: EditieNL (RTL4): Kernenergie, voor of tegen.

Reactie Geplaatst